کورتکس اینسولار عدد و نقش آن داخل پردازش درد و ارسال تهدید

دردی موکد شبیه برخورد پا با جسمی سخت، حس لوس ناگهانی تو مردم به بود می آورد و انسان با درس اخذ از این تجربه ی دردناک، از موقعیت های مانند در آینده اجتناب می کند. این قابلیت که «یادگیری ترساندن» نامیده می شود، برای زنده ماندن بوسیله انسان ها و حیوانات کمک می یواش. ولی آیا می دانیم کدام بخش از مغز درباره ی وقایع دردناک به سایر بسرنوشت شوم دچار کردن های مغز هشدار می دهد که بوسیله تبع آن یادگیری ترساندن اتفاق می افتد؟مقاله های مرتبط:چرا امتیاز کنجکاو درد بیمار بخاطر پزشکان گاهی رقیق می شود؟چرا احساس درد بین دو جنس مستوی نیست

می دانیم بخشی از مغز بوسیله شهرت آمیگدال برای تحصیل تهدید بنیادی است؛ اما دانشمندانی از آزمایشگاه Ralf Schneggenburger در مؤسسه ی پلی تکنیک فدرال لوزان دریافتند که درواقع، کورتکس اینسولار مغز این تهدیدها را ارسال می یواش. کورتکس اینسولار داخل شیار جانبی عدد قرار دارد و آن را بوسیله خاطر رمزگذاری احساساتی می شناسند که دربرابر بدن خودمان داریم. علاوه براین، نورون های کورتکس اینسولار به نورون های آمیگدال وصل می شوند؛ هرچند در گذشته درزمینه ی عملکرد این اتصال مغزی پژوهش کمی اجرا شده است.



کورتکس اینسولار عدد موش ها و آدم ها مشابه است؛ به همین دلیل، دانشمندان بخاطر پژوهش خود سراغ موش ها رفتند. پژوهشگران از کانال های یونی نورانگیخته استفاده کردند که به طورکلی به نورون های خاصی تو مغز موش هدایت می شد. بدین ترتیب، می توانستند ازطریق رشتن پالس های کوتاهی از نور لیزر، فعالیت الکتریکی نورون های کورتکس اینسولار را درون طول رفتار یادگیری ترساندن آرام کنند. دانشمندان باتوجه به آرام شدن کورتکس اینسولار داخل کشش واقعه ی دردناک دریافتند موش دربرابر گیاه الکتریکی خفیف به پایش، اساسا دلاور می شد و ترسی نداشت. درضمن، توانایی موش بخاطر یادگیری از واقعه ی دردناک همچنین به شدت کاهش می یافت.



پژوهش یادشده مدال داد کورتکس اینسولار علاوه بر وقوف رسانی حالت های بدن به مغز، سیگنال آژیر قدرتمندی بوسیله مدخل هایی از عدد ارسال می درنگ که به شکل گیری خاطره از عارضه ی ناخوشایند مرتبط هستند. اشنگن برگر می گوید:احساس ناخوشایندی که درون حالت معمولی با سرگذشت ای دردناک مرتبط است، با ساکت کردن کورتکس اینسولار از بین می رود؛ بنابراین، پژوهش ما نشان می دهد نورون های کورتکس اینسولار به عاطفه مجرد درد و فراگیری سایر حصه های مغز درباره ی درد منجر می شوند. به همین دلیل، فعالیت کورتکس اینسولار می تواند پیامدهای قدرتمندی در شکل گیری اتصال بخش های مختلف مغز داشته باشد که با یافته ی سایر پژوهش ها درباره ی فعالیت نامعمول کورتکس اینسولار داخل افراد مشغول به بیماری های رسا پزشکی خاص مطابقت دارد. درنتیجه، پژوهش سابق الذکر درزمینه ی اینکه مکانیسم های عصبی مغز چطور درد را کدگذاری می کنند، درکنار پژوهش های آتی درباره ی مکانیسم های اصلی انعطاف پذیری شاید با ترفیع درمان بیماری های گویا پزشکی نظیر قلق و اختلال استرسی پس از  آسیب سیلان مرتبط باشند.بیشتر بخوانید:انسان ها و نئاندرتال ها زودتر از آنچه می پنداشتیم از یکدیگر جدا شدندچگونه رمان کشت مغز یک نویسنده، باعث دگرگونی دیدگاه عملی او شد؟تغییرات مرتبط با آلزایمر ۳۰ سال قبل از نمود علائم بالینی، آغاز می شودآینده پساطبیعی زمین؛ خوفناک یا زیبا؟با ۱۰ تک از عجیب ترین اختلالات روانی آشنا شوید (پاره دوم)